Μπραγκ, Γουίλιαμ Χένρι

(Sir William Henry Bragg, Γουίγκτον 1862 – Λονδίνο 1942). Άγγλος φυσικός. Γιος μικρού γαιοκτήμονα του Κάμπερλαντ, πήγε το 1886 ως καθηγητής της φυσικής στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας, όπου παρέμεινε μέχρι το 1908. Η πρώτη του μονογραφία (1904), σχετική με τη μελέτη του πεδίου ιονισμού των σωματιδίων, απέδειξε αμέσως την ιδιοφυΐα, τη σοβαρότητα και την ωριμότητά του ως επιστήμονα και τον κατέταξε στο ύψος των μεγάλων φυσικών του 20ού αιώνα. Το 1908 τον κάλεσαν στην έδρα φυσικής του Κάβεντις στο Λιντς· εκεί δημοσίευσε (1912) μια μονογραφία για την ιστορία των ερευνών επί της ραδιενέργειας και άρχισε να ενδιαφέρεται για το θέμα αυτό, που τον απασχόλησε σε όλη τη μετέπειτα ζωή του, δηλαδή η φύση των ακτίνων X και η εφαρμογή τους στην ανάλυση της δομής των κρυστάλλων. Το 1915 ανέλαβε την έδρα της φυσικής στο University College του Λονδίνου και, ως μέλος του Ομίλου Εφευρέσεων και Ερευνών, διηύθυνε το 1916 τις έρευνες ακουστικής για τη χρήση των υπερήχων στην επισήμανση των υποβρυχίων. Έλαβε το βραβείο Νόμπελ φυσικής, από κοινού με τον γιο του, το 1915.